Toen onze kleinzoon 10 jaar geleden was
geboren en dochterlief weer wilde gaan werken
waren we voor een dag in de week oppas.
De andere opa en oma passen ook een dag op.
Dat gaat prima zo.
Zo maak je de ontwikkeling van de kids van nabij mee.
Julius bleef vier jaar alleen voor Benjamin erbij kwam,
en Ellis kwam twee jaar later.
Eerst paste ik alleen op en toen mijn lief
thuis kwam met de vut,
was het leuker, zo met ons tweetjes.
Juul wil nooit iemand kussen, als kleintje wilde hij dat al niet,
maar als hij me ziet dan komt hij
naar me toe en klemt zijn armen
stevig om mijn middel en houdt me even vast,
hij zegt dan : Hoi oma !
Dat toont nog meer zijn genegenheid dan een kus, vind ik.
Benji is een echte clown, hij moet
altijd gek doen, dus we lachen wat af met hem.
Maar we kunnen echt niet overal om lachen,
soms moeten we wel eens een keertje streng optreden,
want zoals het spreekwoord zegt :
geef je een vinger, dan pakken ze je hele hand.
Ik was de eerste die na zijn geboorte
de leuke kuiltjes in zijn wangen zag.
Hij heeft ook hele bijzondere ogen,
ze zijn blauw, maar in het rechteroog zit
een bruine vlek.
En Ellis is een echte meid, met meidestreken,
als ik in de keuken ben gaat ze soms gillen
en als je dan de kamer in stormt en vraagt wat er is,
zeggen de jongens direct
dat ze niks hebben gedaan, haha
dat ken ik nog wel van vroeger, mijn eigen dochter deed dat ook.
Na het eten lees ik altijd voor uit de
kinderbijbel, maar nu uit een boekje,
van Bunyans Christenreis, geschreven voor kinderen.
Ze vinden het best spannend, vooral als
Christen een wapenrusting krijgt, een harnas met helm
en een zwaard en schild.
Dat kennen ze, want op vakantie zijn ze in een kasteel
geweest in Duitsland, waar ze enkele harnassen gezien hebben.
En daarna zingen we een paar liedjes.
Ellis is de kleinste, maar ze zingt het hardste mee.
We zullen al gauw weer overgaan op de kerstliedjes.
Daar is het nog ruim de tijd voor, maar het
is zo leuk om dat met de kinderen te doen.
En als ze weer opgehaald zijn,
en we alles opgeruimd hebben en eindelijk
in de bank ploffen, kunnen we weer bijkomen.
Maar het blijft leuk.