Koningsdag!

Gisteren was het Koningsdag en gelukkig mooi weer.

We gingen naar de aubade om het

Wilhelmus en andere vaderlandse liedjes te zingen.

De kinderen deden mee aan een speurtocht

en kregen allemaal een ijsje.

Op tv keken we, terwijl we een heerlijke
oranje tompoes aten, naar ons koningspaar

Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima

en hun 3 schattige dochtertjes.

Een nieuwe vorst dus nieuwe gewoontes,

een défilé, maar dan op het water van Dordt.

 Een van de eerste boten was de Ark van Noach, fantastisch

wat was die groot, met op de achterzijde de woorden:

God save our King.

En op de voorzijde stond:

Met > Jezus < mis je de boot niet !

De Ark is dan ook prachtig nagemaakt.
Er waren levende dieren elk twee en

ook prachtig gemaakte wilde dieren van kunststof.

de Ark van Noach

 

Het Koningspaar genoot van de verscheidenheid van de boten

die langs kwamen.

In ons dorp waren spelletjes, vrijmarkt en

een zeskamp, en de kinderen vermaakten zich geweldig.

Maar 's avonds kwam dochterlief met de

prinsessejurk van de kleine meid, die had ze de hele dag aangehad,

ook in het springkussen, waar ze ergens of aan iemand

was blijven hangen met haar tule rok.

Een heel groot gat en ook aan de achterkant en kleiner gat,

wat nu?

Ik denk dat ik het nooit meer zo mooi gemaakt krijg,

dus ik ga maar eens op zoek naar zulke fijne tule.

66 jaar getrouwd!

Vandaag zijn mijn lieve ouders 66 jaar getrouwd!

Ze hebben allebei een hoge leeftijd bereikt: 92 en 94 jaar.

Hier is hun trouwfoto.

Ze hebben elkaar leren kennen in de oorlog,

toen Schouwen-Duiveland, dus ook Bruinisse onder water

werd gezet, deze inundatie gebeurde in 1944.

Bruinisse werd onder zwaar vuur genomen en

3 van de 4 kerken werden verwoest en 158 huizen

helemaal vernield, en tal van anderen beschadigd.

De inwoners moesten evacueren en het gezin

van mijn moeder kon terecht bij familie

aan de overkant.

Op een begrafenis (wat onromantisch!)

zag mijn vader mijn moeder en was

op slag verliefd.

Hij kon niet slapen en niet eten en mijn oma

zei tegen hem: wat is er toch met je? Ben je soms verliefd?

Dan moet je haar maar eens gauw vragen.

Dat deed hij dus.

En mijn moeder zei JA.

Want ze was ook verliefd op hem.

Zo kregen ze dus verkering.

Niet zo'n mooie tijd om verkering te hebben

en mijn vader moest ook nog eens onderduiken,

want er werden mannen opgepakt om te gaan werken in Duitsland. 

Zo zijn ze dus in 1949 getrouwd.

Vorig jaar heeft de burgemeester hen gefeliciteerd

met hun 65 jarig huwelijk

Hier met hun 3 dochters.

Vader en moeder zijn nu verhuisd naar het

bejaardentehuis, vader is pas ziek geweest

 en moest ook nog een paar weken naar het ziekenhuis.

 Maar het gaat zienderogen beter met hem, het

personeel en de verpleegsters zijn echt geweldig.

We mogen wel zeggen:

door 's Heeren goedheid

 mogen we deze heugelijke dag herdenken!

Leuntje en Merien, een Zeeuws paartje.

In het eilandelijke blad, dat we

eens in de drie of vier weken in de brievenbus krijgen,

staat altijd een tekening van Hament-art 
een Zeeuwse kunstenaar.

Leuntje en Merien zijn echt Zeeuwse namen,

vroeger hoorde je die veel meer dan nu.

Het zijn een Zeeuws echtpaar in klederdracht

en ze zijn al op een grappige manier getekend.

Leuntje en Merien

Hier zijn ze in een museum en Merien blijft

maar kijken naar blote vrouwen.

Leuntje zegt dan:

"Merien ga je mee naar huis?

Thuis kun je verder kijken!"

We zijn altijd weer benieuwd als we de krant krijgen

wat er nu weer voor leuks in staat.

Peren-notentaart

Als je peren koopt zijn ze meestal nog hard.

Maar even niet opgelet, dan zijn ze plotseling allemaal

tegelijk rijp en als je nog langer wacht worden ze zacht en bruin.

Dus moet je ze daarvoor heel gauw verwerken/opeten.

Ik had twee kilo peren liggen en

ze waren nu goed rijp.

Ik wilde al lang een recept proberen uit

het maart nummer van

de Tip Culinair van 1998.

Die had ik bewaard omdat er nog meer lekkere receptjes in staan.

peren-notentaart

Voor het deeg:

100 gram suiker

2 eidooiers

200 gram bloem

60 gram gemalen walnoten

100 gram zachte boter

snuf zout

Kneed hier een deeg van en verpak die in

plastic folie en leg 1 uur in de koelkast.

Een lage taartvorm van 26 cm Ø invetten

Oven voorverwarmen op 180ºC

Het deeg uitrollen en in de vorm leggen.

Schil 4 à 5 peren, klokhuis eruit en

snijd ze in partjes en dan in dunnere schijfjes.

Leg ze in bloemvorm op de deegbodem.

Crème:

2 dl melk

2 dl crème fraîche

60 gram suiker

2 eieren

4-5 eetlepels cognac

Klop dit goed door elkaar en giet over de peren.

Zet de taartvorm op een bakplaat en zet in de oven,

bak ongeveer 40 minuten,

verdeel dan walnoten/pecannoten

over de taart en bak nog 10 minuten.

Door de peren heeft de taart een frisse smaak,

heel anders dan de perenkruimeltaart met walnoten (klik)
die ik al eerder maakte,

die is trouwens nog lekkerder al oogt die niet zo
mooi als deze.

Gehaakte hoes voor een krukje.

We hadden het oude krukje meegenomen

dat afkomstig is van mijn moeder.

Dochterlief wilde die graag hebben.

Ze had gevraagd of ik er een

hoesje voor wilde haken.

gehaakt kruk hoesje

 Eerst hebben we het een paar laagjes

wit geverfd

We wilden het toch meer opleuken

en ik heb gezocht naar een kleurrijk patroon.

Bij

Sophies garden

vond ik een mooi en kleurig patroon.

Het eerste deel wordt rond gehaakt en dat

kwam goed uit

Deze kleuren passen perfect bij haar,

zo heb ik de bloemblaadjes

nog beter laten uitkomen dan

op het patroon staat.

Er moeten nog doppen onder de poten en

ik denk dat ik er een zacht

hoesje maak voor er onder.

Bijna klaar dus !

In ieder geval heeft ze het al goedgekeurd.

Ik doe mee met de party van Stephanie

Oude foto's

Mijn zus had me gevraagd of ik oude foto's

wilde opzoeken die gemaakt zijn in het

dorp van onze jeugd.

Ik ben er zelf niet geboren, maar we zijn er na de 

watersnoodramp van 1953 gaan wonen.

Mijn moeders familie woonde daar,

en zij wilde daar ook weer naar terug gaan

zomer 1954

 Hier ben ik 4 jaar en het is zo ongeveer 

 anderhalf jaar na de ramp.

Moeder was dolblij dat ze weer in Bru woonde.

 Mijn ouders hebben nooit over die periode willen praten,

dat stopten ze weg, dat was tè erg,

maar enkele jaren geleden begonnen ze

plotseling toch enkele gebeurtenissen te vertellen.

Heel indrukwekkend wat ze allemaal beleefd hebben.

Wij woonden toen in een gehucht

tussen Nieuwerkerk en Bruinisse in,

en mijn ouders wilden naar Nieuwerkerk.

Wat een Godswonder dat wij daar niet zijn

aangekomen,

want daar zijn zóveel mensen verdronken.

Maar we zijn in Oosterland, in een huis terechtgekomen, waar

beneden een winkel was en boven de woning.

Heel angstig was het toen het water steeg en de traptreden

 steeds verder onder water kwamen, tot bijna aan het plafond.

Toen mijn ouders dat allemaal vertelden, moest ik het eerst

 verwerken, want ik was daar ook bij !!!

Toen we na dágen eindelijk gered waren,

werden we opgevangen bij een hele lieve familie

in Amersfoort, waar mijn moeder tot aan de

dood van die lieve dame altijd mee correspondeerde.

Op deze foto staat ons huis, het middelste,

met de aanbouw met het platte dak.

Het water heeft tot aan de dakgoot gestaan.

Gehaakte slinger

Al eerder heb ik laten zien dat ik een slinger

bezig was te haken.

Uit het boekje: Slingers haken  van Annemarie van Benthem

heb ik deze leuke slinger gemaakt.

gehaakte slinger

gehaakte slinger

Hier is een stukje van de slinger te zien,

maar hij is ruim twee maal langer.

Ik wilde in eerste instantie alleen baboesjka's gebruiken,

maar toen heb ik eerst één paddenstoeltje gehaakt en

vond ik die ook erg leuk.

Ik heb er toen meer bij gehaakt en ik wilde er nog

iets bij doen.

Deze kuikentjes vond ik er ook goed bij passen.

Ik heb verschillende kleurtjes gebruikt, die

telkens terug komen.

Het is voor de kleine meid, heel ruim voor haar

verjaardag.

Ik vond het erg leuk om te haken,

eigenlijk tussendoor andere dingen.