Laagjestaart met lemoncurd

Dit is een echte lentetaart.

Het is helaas nog geen lenteweer,

maar met deze taart haal je toch een

stukje lente of zomer in huis !

Het lijkt veel werk, maar het valt toch best wel mee .
***

voor het cakebeslag:

125 gr zachte  boter

3 eieren en 1 eidooier

100 gr suiker

100 gr zelfrijzend bakmeel

25 gr maizena

halve theelepel bakpoeder

1 el melk

1 el citroensap

voor het eiwit schuim:

3 eiwitten

snufje zout

200 gr suiker

verder nog:

225 ml slagroom

200 gr aardbeien

3 eetl lemoncurd

***

Warm de oven voor op 200ºC

Roer de boter en suiker romig,

voeg de eieren en eidooier toe.

Meng bakmeel, bakpoeder en maizena

en roer door het mengsel

met de melk en citroensap.

Verdeel dit over 2 ingevette vormen van

20 cm doorsnee.

Klop 3 eiwitten met

een snufje stijf en

klop er geleidelijk 200 gr suiker door.

Schep het schuim op het beslag

in de 2 vormen.

Strooi over het ene schuim

1 eetl suiker

en over het andere schuim

amandelschaafsel.

Zet de vormen in de oven

20 à 25 minuten

tot het schuim lichtbruin is.

En laat afkoelen.

Klop de slagroom stijf

(eventueel met vanillesuiker)

Maak de aardbeien schoon

snijd ze in plakjes.

Leg de ene cake met de schuimlaag met suiker

naar beneden en smeer daar

de lemoncurd op.

Daarop een dikke laag slagroom

en de aardbeien.

Leg de tweede cake erop met de schuimlaag

met amandelschaafsel naar boven.

laagjestaart

De taart op de foto heeft geen aardbeien,
er waren haast nog geen aardbeien
(wel heel duur)
maar met is het toch echt lekkerder!

***

Recept van de lemoncurd

nodig voor 1 potje:

2 citroenen

2 eieren

75 gr boter

250 gr suiker

Rasp en pers de citroenen en

 zeef het sap.

Zet een glazen kom op een pan

met zacht kokend water

(au bain marie)

Smelt de boter in de kom,

voeg sap, rasp en suiker toe

en geleidelijk de geklopte eieren.

Blijf regelmatig roeren tot het mengsel

wat dikker wordt.

Vul het goed schoongemaakte potje

met de lemoncurd

en sluit direct af.

Na openen in de koelkast bewaren.

Maak de lemoncurd voor de taart

het liefst een dag van tevoren.

Ik wens iedereen goede Paasdagen !!!!

Oude wijn behoeft geen krans !

Toen ik vanmorgen wakker werd, had ik

zo'n opgewekt lentegevoel dat ik

 alle ramen wagenwijd wilde opengooien.

Maar met één blik naar buiten verdween

dat gevoel al snel, SNEEUW !!!

Er lag een dun laagje sneeuw

en het was nog volop aan het sneeuwen,

wat zag het er grijs uit  :-(

Mijn trapkast, waar ik het al eerder over had,

eens lekker opgeruimd en gesopt.

En ik wilde eens kijken onder de vloer

waar een luik onder zit en

een keldertje is.

Jááren geleden heb ik wijn gemaakt

en een aantal flessen lagen nog in dat keldertje.

Ik was benieuwd hoeveel er nog waren.

Eigenlijk dacht ik aan een stuk of drie.

Tot m'n verrassing lagen er wel 15 !!!

Maar of ze nog te drinken waren ???????

Mijn lief opgetrommeld, want ik wilde niet

alleen proeven.

Dus samen de flessen opengemaakt (niet allemaal)

en geproefd.

Er lagen vlierbessenwijnen,

zwarte bessen en kwee-appelwijnen.

De zwarte bessenwijnen waren jammer genoeg

niet te drinken, veel te zuur,

op één na, die was van 1986 !!
Wat een oudje hè.

De appelwijnen waren allemaal erg lekker

die waren van het jaar 1988.

We werden steeds lolliger van het proeven,

we moesten maar eens stoppen met proeven, want

er zat veel meer alcohol in dan wij aanvankelijk dachten.

In ieder geval meer dan de normalen waarden.

De vlierbessenwijnen waren uit het jaar 1989.

Daar hebben we er twee van geproefd en toen

zijn we gestopt, want het was al

een beetje draaierig in mijn hoofd.

Zelfs mijn lief voelde het zitten, en die is wel wat gewend.

Toen ik stopte met wijn maken heb ik alle spullen

overgedaan aan iemand die er pas mee begon.

Ook de alcoholmeter, zodoende konden we het

 alcoholpercentage niet meer meten.

Maar we gaan ervan genieten,

dát zeker ;-)) 

Gehaakte plaid

Eindelijk dan een foto van de granny square
plaid toen hij helemaal af was.

Dat was hij al een poosje, maar ik had er

nog steeds geen foto van gemaakt.

gehaakte plaid

Omdat het hart van elke granny met wit was gehaakt

heb ik de omranding ook met wit gedaan

en lekker simpel gehouden

Er zijn nog zoveel leuke dingen om te haken,

maar mijn blik viel op het kussen

waar ik altijd tegenaan zit!!!!!

Oei oei, wat een lelijk gezicht,

ik heb deze hexagon bloem altijd zo mooi gevonden,

was er ook trots op, maar nu

denk ik dat ik me moet schamen voor zoiets :-(

Hoogste tijd dus om een nieuwe hoes

te quilten,

want deze is echt totaal versleten

en ook de kleuren zijn niet meer wat

het ooit geweest is.

Wordt vervolgd..........

Kat en hond

In onze eetkamer hangt dit schilderij

die ik een paar jaar geleden geschilderd heb

in olieverf, van een jong katje in een laars,

die heel verbaasd naar een spin kijkt.

katje in olieverf

Nou eetkamer, dat klinkt zo deftig

en dat is echt niet mijn bedoeling hoor, wij zijn heel gewoon.

Die kamer heeft een doorloop naar de voorkamer,

want er is in de hal een trap en daardoor zijn de twee kamers gescheiden.

Het fijne is weer dat ik een trapkast heb, met bovenaan smalle

boorden en onder hele diepe, zodat ik, als ik iets moet hebben, dan

op de knietjes moet zakken. Maar je kunt er fijn veel in kwijt.

Ons huis is al bijna 100 jaar oud en toen wij het kochten had het allemaal kamertjes,

en zelfs nog een bedstede die, toen mijn lief het sloopte

een verrassing had, namelijk een verborgen ruimte.

Onze harten klopten van verwachting toen er dozen

tevoorschijn kwamen, wat zou daar in zitten??

Helaas voor ons, jammer genoeg geen geld of andere schatten

maar een doos vol met blikjes gecondenseerde melk,

een doos met sunlight zeep, die we toch nog jaren hebben gebruikt

om vieze handen (van de bouw) mee te wassen.

Tientallen doosjes lucifers en waspoeder die keihard was geworden.

Het huis was voor mij niet onbekend, want het is een

twee onder één kap huis, aan de andere kant hebben mijn grootouders er jaren gewoond.

Mijn lief heeft in al die jaren steeds weer iets verbouwd,

en enkele jaren geleden zelfs een flinke aanbouw om de keuken groter te maken.

Mijn droomkeuken !  (nog steeds)

Maar ik dwaal af, we hadden het over de kamer achter en het

katjes schilderij. Aan de andere wand hangt een foto

van Timmy, het schattige hondje waar we vorig jaar afscheid van hebben moeten nemen.

Timmy, onze West Highland White Terriër, die we

vijftien en een half jaar bij ons hebben gehad.

Het is voor ons moeilijk om een ander hondje te nemen, want onze

kleindochter heeft zoveel allergieën,

van noten, melk, chocola, varkensvlees, huisstofmijt, en ook van dieren.

Maar wie weet, vergroeit ze het, naar we hopen !!

Appelgebak

Dit appelgebak mag eigenlijk niet

de naam hebben van

appelstrudel, of

appelcarree, maar

het is evengoed lekker.

Er lagen nog veel appels en wilde er wat mee doen.

Appelmoes natuurlijk,

en ook gebak, maar dan wel iets anders

dan appeltaart, of appelcake.

Toe heb ik dit bedacht.

Om te beginnen heb ik 3 appels

geschild en in blokjes gesneden.

In een pan gedaan, met

1 eetlepel boter en 1 eetlepel honing,

een handje rozijnen en een halve

theelepel koekkruiden.

Op een zacht vuurtje ietwat gaar laten worden,

en ook om het vocht wat te laten verdampen.

Af laten koelen.

Toen het afgekoeld was heb ik er een lepel custardpoeder

doorgeroerd.

Van een pakje bladerdeeg 5 vellen laten ontdooien.

Dan op elkaar uitrollen

tot een langwerpige plak.

In het midden de appelblokjes leggen,

 het ene deel over het midden vouwen

en de andere kant even insmeren met

losgeklopt ei, en over het gevouwen deel vastplakken.

Omkeren en op een bakplaat leggen.

Met losgeklopt ei insmeren en

bestrooien met een mengsel van suiker en kaneel.

Op de bovenkant met een scherp mes inkerven.

In de oven op 200ºC, 30 minuten bakken.

Voilà, het appelgebak, à la Loes.