Alle kinderen tekenen graag,
geef ze maar kleurpotloden of stiften
en ze zijn een poos zoet.
In het begin als ze nog klein zijn,
is krassen de hoofdmoot, maar
geleidelijk aan komt er herkenning
in wat ze tekenen.
Benjamin was er erg laat mee,
maar opeens ging me die jongen zomaar
op een dag iets natekenen!
We stonden paf!
We stonden paf!
In de eetkamer hangen meestal
enkele aquarellen of schilderijtjes
die ik zelf gemaakt heb.
Hij had nota bene deze indiaan nagetekend!
Kijk maar eens naar de rode kam op
zijn hoofd en het wit/rode ronde wielding
op zijn voorhoofd.
Hij let dus echt op de details.
De vorige was van enkele jaren geleden, maar pas heeft hij
dit poesje in een laars nagetekend!
Zo lief van hem hè.
Van Benjamin voor opa.
Zelfs de lus achter de laars
en de koperen haken heeft hij nagetekend.
Weer tot in de details, tekenen is kijken,
dat heeft hij goed begrepen.
Het poesje kijkt verbaasd naar een
spin die met z'n draadje naar beneden komt.
Dit is het origineel.
*
Hij heeft ook een uitgesproken smaak,
is dol op olijven en oesters en ik
had een verrassing voor hem: zeekraal!
Dat lusten ze trouwens allemaal heel erg graag.
Mijn moeder sneed altijd zelf de zeekraal,
ook voor ons was ze bezig, later moest er
een vergunning voor gehaald
worden op het gemeentehuis.
Het is echt een delicatesse.
Tot de volgende keer!!!