AVG.

vrijdag 27 november 2020

Crea 5220, Losse Letters

Losse letters zijn er om
woorden te maken, en vele woorden bij elkaar
maken weer zinnen.
Ik ben dol op woordspellen, puzzels
en wordfeut.
Vroeger was er een woordspel en 
bij ons heette dat "ophangertje" of galgje.
We speelden het meestal op het
schoolplein en als je een verkeerde
letter zei, werd er een streepje gezet.
Had je er veel verkeerd kwam er uit de
streepjes een galgje tevoorschijn.
Bij ons thuis en soms ik alleen, was het leuk
om uit één woord vele (kleine) woordjes
te maken, soms wel honderd!
 
In mijn oude pc had ik een programma
met vele soorten letters.
Dik en dun, gekruld en strak,
blokletters en schoonschrift.
In mijn eerste scrapbook heb ik daar
 dankbaar gebruik van gemaakt.
Dan printte ik ze en knipte ze uit.
Dat kon alleen met de dikke en dubbele letters,
want uit één lijntje valt niet te knippen.
 

 Zoals deze bij een foto van mijn oma.
 

Deze had ik ook nog eens bewerkt met aquarelverf.
 
Maar ik heb ook losse letters om op te plakken
zoals deze glitterletters.
 

 En deze van dik karton, waar je de letter
uit kon drukken.
Zowel de letter zelf als de ruimte die over blijft
kun je dan goed en op
allerlei manieren gebruiken.


Als de letter eruit is kun je het opvullen
met b.v. glittersnow en met een kleurtje
mengen en dan laten drogen,
zoals ik hier gedaan heb.
Dan heb je een dikke letter die
eruit springt van zowel de vorm als
de dikte, het glitter zie je niet op de foto.


En hier als grote hoofdletter van een woord.



Dan zijn er ook nog stickers van verschillende
abc letters, in alle soorten en maten.
Hier twee van die ik nog niet gebruikt heb.
 
 
Kijk ook eens bij:
 


 

dinsdag 24 november 2020

Het vriendinnetje van Sam.

 Een paar weken geleden heb ik Sam de
teckel gehaakt.
Maar hij stond daar maar zo alleen,
en dat vond ik zo sneu,
dat ik voor hem een
vriendinnetje heb gehaakt.
Natuurlijk in een roze kleur, dat
hoort nu eenmaal bij meisjes.
 

Dit is Suzie en Sam is dol op haar.
Samen spelen is veel leuker dan alleen.
 

Suzie kreeg ook een bloemetje in haar haar!
 
Hetzelfde patroon en toch weer heel anders

vrijdag 20 november 2020

Crea 5220, bloem

 Bloem is het thema van de week.

Wat zou het leven saai en kleurloos zijn als we ons niet 
zouden kunnen omringen met 
een keur en kleur en geur van bloemen.
Zelfs in de donkere en sombere wintermaanden
 brengen we vrolijkheid en kleur
met allerlei soorten van bloemen in huis.
Bijvoorbeeld tulpen in het vroege voorjaar.

Een mooie zonnige gele gerbera!


Dit is het vrucht beginsel van blauwe bes, mooi hè.


Een boeketje bloemen nog niet uitgepakt.


Nog een mooi boeket.


Dit zijn de lila bloemetjes van de rozemarijn.


Ook op een taart horen bloemen.


En ook op deze.


Hoe kleurig en bloemrijk hebben de anderen het ingevuld?
Kijk dan eens bij:


Geniet van de bloemen om je heen,
pas goed op jezelf en blijf gezond!


vrijdag 13 november 2020

Crea 5220, bladmuziek

Bladmuziek, leuk deze keer.
Dat heb ik nog wel liggen, hele oude zelfs.
Afkomstig van mijn vader, die had hele
stapels bladmuziek en
ook veel muziekboeken.
 Hij had een oud orgel en hij
wilde graag een nieuwe, dus naar
Rotterdam om een nieuw orgel.
Het werd een Hammond orgel,
wat een super de luxe orgel was die zeg.
 
Ik herinner me nog dat we halverwege
in de jaren 60 op vakantie waren
op de Veluwe en daar in de buurt werden
nieuwe huizen gebouwd.
Op een groot bord stonden foto's
hoe ze eruit zouden gaan zien
met de prijs erbij.
Toen mijn vader het Hammond orgel
gekocht had zei mijn moeder:
voor dat geld hadden we op de
Veluwe een huis kunnen kopen! haha.
 Maar ze speelde zelf ook prachtig
op het nieuwe orgel en alles uit haar hoofd!
 
Gelukkig heb ik nog enkele originele muziekbladen.
Ze zijn oud en vergeeld en geplakt.
 


Hier moet ik nog iets bijvertellen:
Dit lied van het Onze Vader
heeft mijn moeder solo gezongen in de
kerk in Sirjansland op de zaterdagavond
voordat de dijken doorbraken
op zondag 1 februari 1953.
Veel heeft ze er eigenlijk nooit over
 verteld, want het
herinnerde haar pijnlijk aan de
watersnoodramp, en dat we moesten vluchten
voor het water.
 

Deze kon mijn vader ook zo mooi spelen,
en ik heb het ook geleerd te spelen.
Het eerste gedeelte gaat goed, maar het
zijn 5 bladzijden en over de helft
wordt het super moeilijk.
 

 De Heilige Stad is ook al zo'n mooi stuk,
 moeder kwam er dan bij staan,
vader speelde en moeder en wij zongen
dan mee.
 
Er was bladmuziek bij dat vader 
wel eens speelde b.v.
Waterloo, dan hoorde je als het ware
de kanonnen bulderen,
en op het Hammond orgel kon je heel veel
verschillende geluiden laten horen.
Pa was er altijd heel zuinig op en
ik heb het ook een beetje geleerd
met hulp van hem.
 
Kijk ook eens bij de anderen:
 
 

dinsdag 10 november 2020

Sam de teckel.

Hoewel ik al verschillende werkjes onder  
handen heb, was er nog  
niets klaar.
Deze knuffel was niet zoveel werk
en was betrekkelijk gauw klaar.


Best wel een leuk tussendoortje.
Het is niet zo'n groot formaat,
dus ga ik er nog eentje maken
in andere kleuren.


Grappig hè met die korte pootjes.

Het patroon komt van Stip en Haak.

Gekregen van een vriendin.
 

vrijdag 6 november 2020

Crea 5220, golven.

Dit keer is het thema: Golven. 
 
 Opgegroeid in een Zeeuws vissersdorp
zijn golven me niet onbekend.
Als we in de zomer gingen zwemmen
bij de oesterputten en het woei, dan vonden we
dat prachtig.
Maar als het hard waaide mocht het niet
van mijn moeder.
Bij een tante die in Vlissingen woonde
hing deze zwart-wit foto van hoog
opspattende golven die ook nog
eens bij hoog water
royaal over de boulevard stroomden.
Links zie je het standbeeld
van Michiel de Ruijter.
 

 Heel wat jaartjes geleden zwom ik samen met
enkele vriendinnen elke dag
hier bij ons naast de kade, waar een klein
strandje is.
We hebben toen één jaar ook de hele
winter doorgezwommen,
zelfs toen het vroor.
Als het zo uitkwam zwom ik ook wel
eens alleen.
Zoals die keer dat het ook nog eens
heel hard waaide,
dat was het jaar met zeven heel heftige
stormen en dat hier toen aan onze dijk
zeven bomen omwaaiden.
Ik zwom toen pal tegen de wind in op de
best hoge golven en zag opeens
op een kleine afstand het kopje
van een zeehond opduiken!!!
We keken elkaar aan en hij dook
ineens onder water en weg was hij.
Later vroegen ze me of ik niet bang was,
want ze kunnen wel eens bijten!
Dat was ik niet maar ik denk dat het zeehondje
banger van mij was, want ik zag hem
niet meer terug.

Kijk ook eens bij de anderen:
 

maandag 2 november 2020

Appelgebak.

Ongelofelijk hè, het is november
en het is zelfs achttien graden buiten.
Maar hier bij ons aan het water waait het
 al een paar dagen flink!
Met daarbij af en toe regen of motregen,
dat is weer niet zo fijn.
Geen weer om te fietsen, maar
het is binnen-zit-weer.
Voor dit weekend had ik een appeltaart,
of eigenlijk cake gebakken.
Een heel oud recept.
 

En heel gemakkelijk:
 
Zet de oven op 175ºC.

Je hebt nodig:
 1 dl neutrale olie (zonnebloemolie b.v.)
3 kleine eieren of 2 grote
175 gr suiker
1 thl vanille extract
250 gr bloem
1½ thl bakpoeder
snuf zout
4 appels
1 flinke eetl abrikozenjam

Doe de olie, eieren, suiker en van.extract in een kom
en klop met de mixer schuimig.
Zeef de bloem en bakpoeder met zout
en voeg toe, zet de mixer
wel op de laagste stand
om het stuiven van de bloem
tegen te gaan.
Beboter een springvorm van 24 cm
en giet het deeg hierin.
Schil de appels, snijd ze in vieren
haal het klokhuis eruit
en kras met een vork diep aan de bolle kant
van de appel, zodat het streepjes worden en
leg ze boven op het deeg.
Zet de vorm in de oven en bak 55 min. op 175 ºC
Als de taart gaar is warm dan een flinke lepel
abrikozenjam met wat water in
een pan, zeef dit zonodig
en kwast het over de nog warme taart.
 
Het nadeel van abrikozenjam 
vind ik dat je het niet lang kan bewaren,
we zijn niet zo dol op deze jam.
Maar ik had een potje vijgenjam gehad van
mijn dochter, die heeft een vijgenboom
in haar tuin met veel kleine maar wel
overheerlijke vijgen, daar had ze jam van gemaakt.
Die heb ik gebruikt om over de taart
te smeren.
*
We hadden in de familie nog een verjaardag,
maar door de Corona mocht haast niemand
komen, alleen de allernaaste
familie. Wij zijn samen gegaan en de
andere ouders de volgende dag en
nog een stelletje daarna weer.
Mijn zus is deze week jarig, en
ze heeft al gezegd dat ze het 
niet houdt, jammer hoor
want het is altijd zo gezellig om
bij elkaar te komen, maar het is
een hele grote familie, dus is het wel
begrijpelijk. We gaan
gewoon een ander keertje op bezoek.
Maar we moeten ons aan de regels
en aan de afstand houden.
Zorg voor elkaar!!