Samen met mijn zussen en de vrouwenclub
hebben we een kerststukje gemaakt.
Dat doen we ieder jaar en
het is telkens weer anders.
Het is leuk om samen te doen
en ook gezellig.
We maakten allemaal hetzelfde,
maar toch zag het er bij ieder
toch net even anders uit.
Thuis komt het beter tot zijn recht.
We hebben geen kerstboom,
maar voor het raam wel lichtjes.
Er is een land van louter licht
waar heil'gen heersers zijn
nooit gaat de gouden dag daar dicht
in duisternis of pijn.
Daar is het altijd lentetijd
in bloei staat elke plant
alleen de smalle doodszee scheidt
ons van dat zalig land.
Men ziet het veld aan d'overkant
in groene luister staan
als Israël 't beloofde land
zag over de Jordaan.
Maar ach de stervelingen staan
hier huiverend terzij
en durven niet op weg te gaan
het duister niet voorbij.
Hing niet het wolkendek zo zwart
van twijfel om ons heen
wij zouden 't land zien van ons hart
dat 't hemels licht bescheen.
God, laat ons staan als Mozes hier
hoog in uw zonneschijn
en geen Jordaan, geen doodsrivier
zal scheiding voor ons zijn.
~~
