Moeder.
Mijn lieve, lieve moeder.
Zij is overleden.
Ze is geboren op 23 maart 1921 te Bruinisse,
bijna 99 jaar was ze.
Ik mis haar nu al.
Op deze foto is ze ongeveer 20 jaar.
Om schootsveld te krijgen moesten in
februari 1944 in de Tweede Wereldoorlog de mensen
door de Duitsers
uit Bruinisse evacueren, want Bru werd
onder het zoute water gezet.
En na lange beschietingen was het dorp
zwaar beschadigd.
Meer dan 150 huizen vernield en de rest was
zwaar of licht beschadigd.
De drie kerken, de molen en de scholen
waren geheel of gedeeltelijk weg.
Het hele gezin van mijn moeder, opoe en opa en ook haar
twee getrouwde zussen gingen
naar de overkant met de boot,
naar de familie van mijn opoe.
Daar hebben ze tot na de oorlog gewoond,
en daar ontmoetten mijn vader en moeder elkaar.
Mijn vader was op slag verliefd!!
Hij kon niet meer eten en niet meer slapen en
mijn oma vraagde hem wat er toch met hem
aan de hand was, was hij soms verliefd?
Mijn vader zei ja, dat ben ik en oma zei tegen hem:
zou je haar dan hier niet eens vragen?
Dat heeft hij toen gedaan en
mijn moeder zei ja!
Ze hebben nog een poos verkering gehad voordat
ze eindelijk trouwden.
Ze gingen wonen in een klein dorpje
een eindje van Bru vandaan.
Een paar jaar later gebeurde er weer
iets vreselijks.
De Watersnoodramp in februari 1953.
Ze moesten weer evacueren en kwamen
in Amersfoort terecht bij een lieve
mevrouw en mijn moeder heeft
tot de dood van die mevrouw met
haar gecorrespondeerd.
Na Amersfoort gingen we in Bru wonen, want
moe wilde toch wel graag dicht bij haar familie zijn.
*
Mijn vader werkte voor en na zijn trouwen
bij boeren, maar na de ramp kon hij
in de havens van Rotterdam gaan werken.
Totdat hij een baan en een (nieuw) huis werd aangeboden
in Krimpen aan den IJssel.
Dat was leuk, alleen moesten we er
Hollands praten, dat was ook nog een dingetje,
want het Zeeuws dat wij
spraken konden ze daar echt niet verstaan!
Ik had daar mijn eerste vriendje en
toen ik 13 jaar werd, kwam hij
een bosje rozen brengen en
een voorzichtig kusje op mijn wang. ♥
Het was daar een nieuwe pas gebouwde wijk en
de buren kwamen uit Zeeland en Drente,
mijn moeder sprak dan over "vrouw Drente"
en was erg goed met haar.
En zelfs nadat
zij overleden was, had mijn moeder nog
contact met haar dochters, met de
feestdagen en verjaardagen stuurden ze
elkaar kaartjes, deze laatste kerstdagen
kreeg ze ook nog een kaartje van hen.
Maar mijn vader was een buitenmens
en alle dagen in een fabriek
bekwam hem tenslotte slecht.
Mijn opoe schreef een briefkaart dat er
in Bru een baan en ook een huis vrij kwam.
Pa reageerde direct en toen konden wij
weer terug verhuizen naar Bru.
*
Na mijn trouwen ging ik aan de overkant wonen
en dus met het bootje van Maas vaak over.
Want in het begin had ik vreselijk heimwee,
vooral naar mijn moeder, haar gezelligheid
vrolijkheid, grapjes en ja, gewoon
mijn moeder miste ik erg.
Tegenwoordig zijn er dammen en bruggen en met
de auto ben je er zo, maar vroeger hadden we nog
geen auto, dus met de kleintjes eerst met de bus
dan de boot en aan de overkant nog eens een paar
kilometer lopen.
Op deze foto was ik een dagje met pa en moe
en zus naar de paardenmarkt in
Zierikzee gegaan.
Vroeger waren er paarden, vandaar de naam,
maar tegenwoordig zijn er heel veel kraampjes.
Pa en moe hebben ook veel gereisd, naar familie in het land,
de Veluwe, Renesse en later een Rijnreis, of
over de Moezel, naar Berlijn en
Parijs en Oostenrijk.
Zelfs samen met goede vrienden een maand in Spanje
op vakantie!
Hier waren ze in Parijs!
Mijn vader is ook nog eens naar
Israel geweest met het vliegtuig,
maar moeder durfde niet, niet met de boot
naar Engeland, want daar wilde pa
ook graag naar toe, de Bunyanreis b.v. en ook niet in een vliegtuig.
Pa en moe zijn nog 66 jaar getrouwd geweest,
ze waren en bleven altijd gek op elkaar.
En hier ben ik samen met mijn moeder bij mijn zus,
het was heel veel lachen bij ons,
moe hield de boel altijd gaande.
Later in het bejaardentehuis, in t'Opper, waar mijn ouders
naar toe waren gegaan, had moe het goed naar haar zin.
Ja hè, onder de mensen, dat vond ze fijn.
Met het jaarlijkse Mosselfeest mochten
de bewoners met familie meevaren,
mijn vader was toen al overleden,
maar moe vond het meevaren altijd geweldig.
En omdat ze niet meer zo goed kon lopen
namen we haar mee in een rolstoel.
Deze foto is van vorig jaar zomer.
Wat hebben we buitengewoon goede
herinneringen aan haar!
Wat zullen we haar vreselijk missen.
Oh I am so sorry to hear of the loss of your beloved Mother.
BeantwoordenVerwijderenWhat a special and beautiful tribute to her life, and your love. Seeing the beautiful photos of her so full of life,I know how much you will miss her terribly. Her life lives on through you and all her family always. Much love and condolences. Hugs and wishing God's great comfort for you and your family.♡♡♡
Heel veel sterkte,Loes. Zo verdrietig. Ook al werd je mama 99, een mama afgeven is altijd te vroeg. Je zal haar erg missen maar anderzijds merk ik dat ze voor een heel warm nest heeft gezorgd en dat jullie fantastische herinneringen hebben. Deze koesteren gaat jullie heel veel steun brengen. Liefs.
BeantwoordenVerwijderenMy condolences. This was a lovely tribute!
BeantwoordenVerwijderenSterkte toegewenst! Jankees, Hanna en kinderen v/d Doe
BeantwoordenVerwijderenWat heb je het mooi geschreven. Heel veel sterkte toegewenst.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Sandra
Och lieve Loes, gecondoleerd met je moeder, zo verdrietig,
BeantwoordenVerwijderenook al had je moeder een prachtige leeftijd missen wil
je ze nooit. Wat heb je jullie leven werkelijk PRACHTIG
omschreven. En al is je moeder niet meer waar zij was, ze
is altijd om jullie heen. Hoop dat de mooie herinneringen
een grote steun voor jullie zal zijn om dit vreselijke
verdriet te verwerken.
Wat een mooie vrouw was je moeder, zo stralend en warm
is haar uitstraling.....
Heel veel sterkte wens ik jullie allemaal..
Liefs,
Josephine
Wat een liefdevolle woorden over het leven van je moeder heb je geschreven. Maar ook voor haar kwam het einde. Gecondoleerd met dit verlies. Je moeder kun je eigenlijk nooit missen, hoe oud je ook bent... Sterkte gewenst!
BeantwoordenVerwijderenAs I read the beautiful words that you wrote about your lovely mum Loes, I am filled with such sadness for you. There is so much love and beautiful memories contained in every word. What a beautiful lady she was and how wonderful she and your father enjoyed such a wonderful marriage and were able to see the world together. Thoughout these years I always enjoyed reading about you and your mum and the special loved you shared as mother and daughter. I am thinking of you at this impossible time of sadness, Loes. May the beautiful memories of your dear mum, which are deep within your heart, help with the loss and grief you are feeling. Take care, beautiful Loes♥
BeantwoordenVerwijderenWat een liefdevol verhaal over een moeder die je duidelijk heel dierbaar is. Veel sterkte gewenst, ook al bereikte ze een prachtige leeftijd, je hebt maar 1 moeder en ze zal gemist worden. Wat een mooie herinneringen hebben jullie om aan haar terug te denken. Warme groet van Anja
BeantwoordenVerwijderenA beautiful tribute to your mother. She was beautiful and her life full of tragedy and love.
BeantwoordenVerwijderenMy mother is 93 and live with us since November.
You have lovely memories. Cherish those moments.
Hug
Anna
Wat een mooi verhaal heel veel sterkte toegewenst.
BeantwoordenVerwijderenWAT JE IN JE HART BEWAARD RAAK JE NOOIT MEER KWIJT xx
Gecondoleerd met het verlies van je moeder :(
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi leven heeft je moeder gehad, zo mooi de tekst die je geschreven hebt. Heel veel sterkte voor de komende tijd, liefs Anita
Wat een mooi eerbetoon aan je moeder, aan je ouders! Prachtig om te zien en te lezen.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte toegewenst. Koester de vele mooie herinneringen.
Lieve groet,
Akkelien
Een verhaal met liefde geschreven. Wat een mooie herinneringen, koester ze want dat zal je zeker steun geven.
BeantwoordenVerwijderenAch wat erg. Je zult veel mis-momenten hebben komend jaar. Ik wens je veel sterkte toe en dat je de herinneringen maar warm mag blijven koesteren.
BeantwoordenVerwijderenLieve Loes,
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend verdrietig dat je afscheid hebt moeten nemen van je moeder.... Ze heeft een prachtige leeftijd bereikt, maar dat maakt het verdriet er niet minder om.
Morgen is haar geboortedag, een dag waarop je vast nóg meer aan haar terug denkt...
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies!
Ach zus, wat fijn om deze mooie herinneringen te lezen. Wat hebben wij een warme jeugd gehad met moeder als spil in het gezin. Dat neemt niemand ons meer af!
BeantwoordenVerwijderen