Dikke pech!

Dit jaar begon al niet zo fijn.

Mijn moeder en mijn zwager

overleden en om ook het corona-virus 

maar eens te noemen, dat was

geen goed begin.

Maar woensdag was het ook nog

eens een echte pechdag. 

We gingen zoals elke dag 

lekker fietsen en waren al een

eind toen plotseling iemand tegen me 

aan reed en ik tegen de

grond smakte.

 Ik had blote armen en

er kwam van alle kanten hulp en

of ik thuisgebracht moest worden?

Iemand maakte de elleboog schoon

en weer een ander deed er

een verbandje aan. 

Daarna zijn we maar terug naar huis

gefietst, want het deed toch

gemeen pijn, zeker als ik af en toe

weer op en af moest stappen.

Ik was blij toen we weer thuis waren.

Toen naar de dokter, die moest weg en

liet het aan zijn assistente over.

Ik vroeg of er toch geen foto van moest

worden gemaakt?

Maar ze zei dat ik dan echt niet op de fiets

weer terug had kunnen rijden,

nee dan zou ik wel anders piepen.

Nee hoor, er was niets gebroken.

Oke.

Mijn dochter zei dat ze dan mijn moeder niet 

kende, want die was zo taai! 

Op Hemelvaartsdag hebben we eerst naar

een preek geluisterd en na het eten

met de auto naar zee gereden en een dik uur

gewandeld.

Gisteren toch maar naar de 

huisartsen post gegaan, daar

werd een foto gemaakt en ja hoor,

een botje gebroken.

Ik werd in het gips gezet.

Maar dit is tijdelijk want mijn arm moet

nog geopereerd worden.

Oei, en dat gaat best lang duren denk ik.

En ook nog moeilijk, want ik ben rechts.

En echt, ik kan he-le-maal niets!!!

Zelfs links eten gaat niet zo, maar je wordt

er op den duur handiger in zeggen ze,

dus daar hoop je dan op.

Typen gaat wel links, maar schrijven

echt niet.
En niet haken of borduren, NIETS.

Het zal wel een poosje duren voor ik weer

berichtjes kan verzenden,

maar ik blijf wel bij jullie kijken hoor! 

Tot ziens!

Eekhoorn.

Het borduren aan de eekhoorn

is weer een stukje verder.

Het ziet er wat blauwig uit, dat ligt eraan

waar de foto genomen wordt en of

het zonnetje schijnt, en of ik

buiten zit of binnen, de

volgende keer hoop ik een

betere en heldere foto te maken.

 

 

Meestal gaat het niet zo snel,

en ik zit echt niet de hele dag te

borduren, meestal ga ik er in

de avond voor zitten.

Want het is haast elke dag stralend weer

en dan springen we op de fiets

om lekker een hele middag

buiten in beweging te zijn.

Ondanks dat het altijd waait en we

over de dam fietsen langs het water

wordt het toch steeds wel warmer.

 

Deze helicopter staat bij een sloopbedrijf.

 

 

En nog een straaljager, die staat er al jaren.

 

 

 Er is nog een klein vliegtuig, maar daar stond

jammer genoeg

een grote trailer voor.

 

Vanavond maar weer een eindje verder geborduurd.😊

Fijne week en een goede Hemelvaartsdag!

Crea 5220, gedicht.

Als je ooit in nood bent

Weet dat de Vader je kent

Wordt het donker om je heen

Hij laat je nooit alleen.

Hij ziet je stil verdriet

En verlaat je niet.

Elke nieuwe morgen

Blijft Hij voor je zorgen

Bij iedere nieuwe smart

Versterkt Hij jouw hart

Welke stormen er ook woeden

Hij zal je behoeden.

*

Bij ons thuis hadden we een dik boek

met allerlei verhalen, gedichten, kleine stukjes

uit bekende boeken enz.

Het was van mijn moeder en de

meeste tekeningen waren in 

Jugendstil.

Het boek is weg, jammer dat ik

het volgende gedicht met

de prachtige tekeningen erbij

niet kan laten zien.

Het zit nog altijd in mijn herinnering

en heeft me altijd geïntrigeerd.

Het is van Joost van den Vondel (1587-1679)

toen zijn baby zoontje was

overleden.

*

Kinder-lyck.

Constantijntje, 't zalig kijntje

Cerubijntje  van omhoog,

'D ijdelheden, hier beneden

Uitlacht met een lodderoog

Moeder, zei hij, waarom schreit gij

Waarom kreit gij op mijn lijk?

Boven leef ik, boven zweef ik

Engeltje van 't hemelrijk

En ik blink er, en ik drink er

't Geen de schinker alles goeds

Schenkt de zielen, die daar krielen

Dertel van veel overvloeds.

Leer dan reizen met ge peinzen

Naar paleizen, uit het slik

Dezer werrelt, die zo dwerrelt

Eeuwig gaat voor ogenblik. 

*

Het was in het Oud-Hollands geschreven en

ik heb het wat gemoderniseerd

om het beter leesbaar te maken.

Het eerste gedicht is van Leo Heuvelman.

De anderen hebben er vast iets moois van gemaakt,

kijk maar eens bij:

Elizabeth 

Josephine 

Sandra 

  Anita 

Akkelien

Marjan

Carmela en Davide

Toos

Céline

Petra

Corrie

Albértje

Nel

Saus en soep.

Bijna alles wat uit de zee komt

smaakt beter met een sausje.

Ik hou van beurre blanc, bearnaise

en hollandaise saus.

De laatste heeft mijn voorkeur.

Het is even werk, maar dan

heb je ook wat.

Voor de Hollandaise saus:

 Snijd 125 gram boter in blokjes.

Breng water in een pan aan de kook en laat zachtjes koken.

Zet een glazen kom op de pan

met daarin een eidooier,

1 eetlepel water, 1 eetlepel

citroensap of witte wijnazijn.

Klop net zolang tot het begint

in te dikken en voeg al kloppend telkens

een paar blokjes boter toe.

Het moet een mayonaise-achtige

saus worden.

Is het te dik, voeg dan een beetje water toe.

*

Deze saus past ook geweldig

goed bij asperges.

*

Heb je asperges gekookt, ik doe

eerst de schillen en de

houtachtige uiteinden in

een pan met water en iets zout

koken, door een zeef en de

asperges in dit kookwater 

laten garen.

Van dit aspergewater kun

je heerlijke soep maken.

Deze keer heb ik er 

champignons bij gedaan.

*

Mijn dochter is kapster en mocht

deze week weer aan het werk.

Omdat het zo druk is tegelijk

zelfs ook de avond erbij.

Ze moeten ook de voorzorgs-

maatregels in acht nemen en

zo ziet ze er dus uit!

Eekhoorn.

Allereerst wil ik ieder hartelijk

bedanken voor alle lieve, hartverwarmende,

meelevende en bemoedigende

reacties.

Wij werden opgeschrikt door het

bericht dat de oudste broer van

mijn lief plotseling heel ernstig ziek werd.

Een paar dagen daarna is hij overleden.

Hij had geen corona, daarom

konden we gelukkig wel afscheid nemen.

Maar geen contact en geen arm

om schouders en geen knuffel.

Dat is dubbel zo triest, hè.
*

Deze dagen heb ik, om wat om handen

te hebben, veel geborduurd.

Een nichtje was ooit eens aan een eekhoorn

begonnen als tiener, maar het bleef

in de kast liggen.

Nu heeft ze een paar kleintjes en

ook werkt ze er nog bij, dus van

borduren kwam nooit meer iets.

Heel fijn dat haar moeder het aan mij gaf.

Ik had me voorgenomen om iedere dag toch

zeker een paar uurtjes te

borduren en dat ging best goed.

Misschien doe ik nog mee aan de crea 5220,

maar dan wel wat later.