Bootje van Maas

Vroeger reisde je over water van

het ene eiland naar het andere.

Wij gingen over Zijpe meestal met het

bootje van de gebroeders Maas.

Er was ook een grote veerpont, de Krammer

waar de auto's mee konden,

maar wij vonden het kleine bootje

van Maas veel leuker en spannender.

Vooral als het waaide, dan schommelde je

vervaard.

Mijn moeder vond dat echt niet zo leuk als ons.

Als het waaide wilde ze ons bezoek uitstellen,

maar dat ging niet altijd,

bijvoorbeeld: met Pasen en Pinksteren

wanneer we naar onze grootouders

 toe gingen.

Jaren en jaren reisden we zo naar de overkant

en terug met dat bootje, tot de gebroeders ermee

ophielden en we met de grote veerpont mee moesten.

Inmiddels waren er ook ontzettend veel meer

auto's dan daarvoor.

olieverf schilderij

Ik heb van een oude foto het bootje van Maas

geschilderd,

in een nostalgische bui.

Allebei de ponten, ook de grote zijn al jaren

verdwenen.

In de plaats daarvan zijn er de Grevelingendam,

en de Philipsdam voor gekomen.

Nu ben je er in een oogwenk, gemakkelijk met de auto,

ook dan genieten we van de mooie natuur,

als we over de dam rijden.

En dat doen we iedere week, als we mijn moeder

gaan bezoeken.

Het is inmiddels al jaren geleden dat we

voor het laatst met het pontje meevoeren,

maar die sfeer, de geuren en alles wat erom heen

was, dat blijft in je herinnering.

Nu ik dit schilderijtje heb opgehangen,

kiijk ik er telkens naar

en vaar weer mee.....